حقایق
شوره سر یک بیماری مزمن و بی ضرر است که وقتی پوست سر خشک یا چرب می شود و پوسته های سفید پوست مرده را ایجاد می کند که در مو یا شانه ها ایجاد می شود.
اگرچه شوره سر بی خطر است ، اما شوره سر ممکن است برای کسانی که به آن مبتلا هستند شرم آور باشد. شوره سر معمولاً از سنین 10 تا 20 سالگی شروع می شود و 40٪ افراد بالای 30 سال را مبتلا می کند.
علل
سلول های پوستی به طور مداوم روی پوست سر تشکیل می شوند ، بنابراین ریزش سلول های مرده پوست یک روند طبیعی است. با این حال ، گاهی اوقات با شوره سر ، سلول های پوستی با سرعت بیشتری نسبت به حد طبیعی ریخته می شوند. روغن حاصل از پوست سر باعث جمع شدن سلولهای پوست شده و به صورت پوسته های سفید ظاهر می شود.
شوره سر می تواند در اثر موارد مختلفی ایجاد شود ، از جمله خشکی پوست. حساسیت به محصولات مو ؛ و بیماری های پوستی مانند درماتیت سبورئیک یا اگزما.
رشد بیش از حد یک قارچ شبیه مخمر نیز می تواند باعث ایجاد شوره شود. این رشد بیش از حد می تواند ناشی از استرس ، هورمون ها ، چربی بیش از حد پوست سر یا مشکلات سیستم ایمنی بدن باشد.
علائم و عوارض
علائم شوره سر شامل پوسته های سفید پوست مرده در مو و شانه ها و همچنین خارش ، قرمز یا پوسته پوسته پوست است. پوسته های شوره سر معمولاً در سراسر پوست سر پخش می شوند.
اگر درماتیت سبورئیک علت ایجاد شوره باشد ، علائم معمولاً به تدریج ظاهر می شوند. پوست سر خشک یا چرب می شود ، قرمز شده و احساس خارش می کند. سلول های پوستی با از بین رفتن ، به پوسته های مایل به زرد تبدیل می شوند. یک مورد بد درماتیت سبورئیک نیز می تواند باعث ایجاد علائم در سایر قسمت های بدن شود. پوسته پوسته شدن به رنگ زرد یا مایل به قرمز می تواند روی خط مو ، داخل و اطراف گوش ها ، یا روی بینی و سینه ظاهر شود. نوزادان تازه متولد شده مبتلا ممکن است در پوست سر بثورات پوستی ضخیم ، مایل به زرد و پوستی ایجاد کنند که به آن گهواره می گویند.
تشخیص
شوره سر بیماری است که افراد می توانند از طریق علائم خارش ، خشکی و پوسته پوسته سر خود را تشخیص دهند. درماتیت سبورئیک به صورت پوستی به رنگ قرمز با پوسته های ملایم ، چرب ، زرد و پلاک هایی با حاشیه نامشخص ظاهر می شود.
درمان و پیشگیری
شوره سر اغلب می تواند یک بیماری مزمن باشد ، اما با درمان مناسب می توان آن را کنترل کرد. ابتدا سعی کنید با شامپوی غیر دارویی شامپو بزنید ، پوست سر را محکم ماساژ دهید و سپس خوب بشویید. شستشوی مکرر پوسته پوسته ها را از بین می برد ، چربی را کاهش می دهد و از تجمع سلول های مرده پوست جلوگیری می کند. اگر این کمکی نکرد ، شامپوهای مخصوص ضد شوره معمولاً مفید هستند. دستورالعمل استفاده به شامپوی خاص استفاده شده بستگی دارد. بعضی از آنها به صورت روزانه استفاده می شود ، در حالی که برخی دیگر فقط یک یا دو بار در هفته استفاده می شود.
هنگام انتخاب شامپوی بدون نسخه ، به دنبال مواد ضد شوره مانند کتوکونازول * ، سلنیوم سولفید ، سالیسیلیک اسید ، گوگرد ، قیر ذغال سنگ یا روی پیریتیون باشید. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن محصولی که برای شما مناسب است چند محصول را امتحان کنید.
اگر آماده سازی های بدون نسخه بعد از 2 هفته در ایجاد بهبودی موفقیت آمیز نبودند یا شرایط بدتر شد ، باید به پزشک مراجعه کنید. یک پزشک ممکن است یک لوسیون کورتیکواستروئید برای استفاده در پوست سر تجویز کند. هرگز بدون توصیه پزشک از کورتون برای مدت زمان طولانی استفاده نکنید. آنها می توانند پوست را نازک کرده و عوارض جانبی دیگری ایجاد کنند.
برای نوزاد با کلاه گهواره ، مقدار کمی روغن معدنی را به مناطق خشک پوست سر بمالید تا پوسته نرم شود. سپس با مسواک زدن آرام ترازوها را بردارید. سپس می توانید موهای نوزاد را با شامپوی ملایم کودک بشویید. اگر این اقدامات کمکی نکرد ، سعی کنید مقدار کمی روغن معدنی گرم شده را هنگام خواب بمالید و سپس صبح آن را با شامپو پاک کنید. اگر این موثر نیست ، در مورد مراحل بعدی با پزشک کودک خود صحبت کنید.
به طور کلی از شامپوها و لوسیون های کورتیکواستروئید برای نوزادان استفاده نمی شود ، زیرا نوزادان آنها را خیلی راحت تر از بزرگسالان از طریق پوست جذب می کنند. خبر خوب این است که درپوش گهواره معمولاً در نهایت و بدون هیچ گونه درمانی در اولین سال زندگی کودک از بین می رود.
برای کمک به کنترل شوره سر ، مرتباً شامپو بزنید ، میزان استرس خود را کاهش دهید ، سعی کنید استفاده از محصولات مو (به عنوان مثال ژل و اسپری) را کاهش داده یا متوقف کنید و رژیم غذایی سالمی داشته باشید.
